„Usta puna zemlje“, poslednji film istaknutog fimskog stvaraoca Puriše Đorđevića (1924-2022), biće po prvi put prikazan na zatvaranju FEST-a, 5. marta 2023. godine, s početkom u 19:30, u prvoj sali MTS dvorane. Film se prikazuje u program „FEST masters“ i traje 75 minuta.
Iz najave: Puriša Đorđević koji lik glavnog junaka Marka priča priču o sopstvenom životu, odrastanju i putu koji svaki čovek prolazi od rođenja do smrti, putu borbe koja je kod Đorđevića duboko ukorenjena u antifašizmu. Đorđević nas vodi kroz suptilne emocije svog glavnog protagoniste kojeg uvlači u nesvakidašnje situacije pomognut maestralnim Šćepanovićevim romanom. Njegov glavni junak nam pokazuje put kroz kaljugu civilizacije ka izgubljenoj duhovnosti i osvajanju slobode.
Režiju i scenario potpisuje Puriša Đorđević, a njegovi ključni saradnici su direktor fotografije Gino Sgreva i montažer Srđan Ristić. Film su producirali Željko Mitrović i Igor Turčinović, a nastao je u produkciji kuća Apollon, Telekom Srbija i Pink Media Group. Distributer filma je Taramount film. U filmu glume: Radivoje Bukvić, Sonja Kolačarić, Andrija Kovač, Lazar Jovanov, Aleksandra Rukavina, Nikola Marković, Marjan Apostolović, Marko Topolovački, Petar Božović, Pavle Gogić, Ana Kostovska…
Mladomir Puriša Đorđević bio je srpski i jugoslovenski filmski reditelj i scenarista. Od 1947. je radio u „Filmskim novostima“ kao urednik, a kasnije kao reditelj dokumentarnih filmova. Tokom karijere snimio je 50 kratkih i 20 dugometražnih filmova, i bio autor deset romana. U drugoj polovini šezdesetih ostvario je najveće rediteljske uspehe, radeći na svetski prepoznatim delima: „Devojka“ (1965), „San“ (1966), „Jutro“ (1967) i „Podne“ (1968). Ova četiri filma sačinjavaju ciklus koji pripada tzv. crnom talasu, i ubrajaju se među najznačajnije srpske i jugoslovenske filmove.
„San“ je prikazan na festivalu u Berlinu, a Jutro u Veneciji i tom prilikom Ljubiša Samardžić osvojio je pehar „Volpi“ za najboljeg glumca. Đorđević je za Jutro nagrađen u Puli „Zlatnom arenom“ za režiju. Uz ovu, među najznačajnijim nagradama koje je osvojio za svoj rad, izdvaja se prva nagrada za najbolji scenario na Festivalu filmskog scenarija u Vrnjačkoj Banji za film „Tango je tužna misao koja se pleše” (1997). Kada je u maju 2021. na 49. FEST-u primio nagradu „Beogradski pobednik” za izuzetan doprinos filmskoj umetnosti, rekao je: “Rođen sam 1924. na Đurđevdan, u Čačku. Od tada sam snimio mnogo ulica, mnogo gradova, mnogo lica. Ono što sam umeo i što nisam umeo, pokušao sam da izrazim u svojim filmovima. I da se ne ljutite upravo pripremam novi film”. Taj film je „Usta puna zemlje” (2023) koji je snimio prošle godine.
Đ. B.
